What's the weather like today (Ἑλληνιστί)

ἢ βροχὴν προσδοκῶμεν ἢ χιόνα ἢ ἀμφωτέρας.

1. ἴσως μὲν «ἡμᾶς ἡ εὐδία ἔχει» ἢ «τὴν γῆν εὐδία ἔχει» ἢ «εὐδία ἔχει τὸν ἀέρα.» 2. ἴσως δ’ ἡ εὐδία οὐδὲν ἔχει, ἀλλά, τοῦ ῥήματος ἀμεταβάτου ὄντος, τοῦτο σημαίνει «ἡ εὐδία μένει.»

τοῦτο οὐκ οἶδα, ἀλλὰ τοῦτο εὑρίσκομεν γεγραμμένον.

Iliad 12:432-435: ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς ἐδύναντο φόβον ποιῆσαι Ἀχαιῶν,
ἀλλ᾽ > ἔχον > ὥς τε τάλαντα γυνὴ χερνῆτις ἀληθής,
ἥ τε σταθμὸν ἔχουσα καὶ εἴριον ἀμφὶς ἀνέλκει
435ἰσάζουσ᾽, ἵνα παισὶν ἀεικέα μισθὸν ἄρηται:

πρβλ Γαζα: ἀλλ’ οὕτως εἶχον, ὥσπερ…ἡ γυνή…

σοφὰ γράφεις καὶ σαφή. ἴσως οὖν δεῖ ἡμᾶς γράφειν «οἱ οὐρανοὶ εὐδίως ἔχουσιν» ἢ «οἱ οὐρανοὶ εὔδια ἔχουσιν.»

Ὁ Ζεὺς εὖ ἔχει :smiley:

φανερῶς, Τρώων καὶ Ἀχαιῶν μαχομένων αἱ τάξεις τῶν δύο οὐ μεταβαίνουσιν. βλέπομεν ὅτι τὸ ὥς τε τάλαντα γυνὴ χερνῆτις ἀληθής, ἥ τε σταθμὸν ἔχουσα καὶ εἴριον ἀμφὶς ἀνέλκει ἰσάζουσ᾽[α] σημαίνει τὸ εἶχον ἴσως, καὶ τὸ ἔχον … ὣς μὲν τῶν ἐπὶ ἶσα μάχη τέτατο πτόλεμός τε, καὶ σημαίνει τὸ εἶχον ἴσως. διὸ τὸ ἔχειν ὥς τὶς ποιεῖ τὶ κατὰ τὸ δεύτερον παράδειγμα τοῦ bedwere ἐστίν.

To consider εὐδία ἔχει in terms of the weighting we were discussing earlier, there is not enough “weight” of meaning in the intransitive use of ἔχειν. εὐδία ἔχει sounds like this dialogue in English, “How are you going (inquirer means ‘faring’, addressee understands ‘faring’)?” … “Yes. I’m going (respondant means ‘faring (well)’, respondee guesses 'departing’or ‘walking’).” Without the adverbial complement the verb (ἔχειν or go) becomes stronger (carries more meaning and changes meaning) - the readers of this thread are left wondering what the εὐδία has, or the respondee in the dialogue was left wondering where the person is going.

I think this is an upper intermediate level error, because it is in the creative production of the language. If the error was in set phrases such as αἱ κακῶς ἔχουσαι, then it would be a beginner’s level error.

Πρίν.

Μετά.

ἀμφοτέρας εἴδομεν. πρῶτον μὲν γὰρ ἔβρεξε. ἔπειτα δὲ τὴν βροχὴν εἰς χιόνα Θεὸς μετέβαλεν.

ἃ λέγεις συνῆκα καὶ κατὰ μέρος σύνφημι.

βλέπω τὴν γέφυραν πρὸ τῆς βροχῆς καὶ μετὰ ταύτην.

εἰ ὅλην τὴν ἡμέραν ἔβρεξε καὶ ἐχιόνισεν;

Σήμερον εὔδιος ἐγένετο ὁ οὐρανός.

εὐχαριστῷ Θεῷ τῷ πέμψαντι ἡμῖν εὐδίαν.

τοῦτον γὰρ Θεὸς εὔδιον ἐποίησε.

οὐχί. μόνον δὲ τῆς νυνκτός. νῦν δὲ εὔδιοι οἱ οὐρανοί.

Οὐ τῇ μεσηβρίᾳ συνεσκότασεν ὁ οὐρανός;

ποταπὴ ἡ τῆς νυκτὸς βροχή;

μὴ οἱ χειμερινοὶ ὄμβροι κατέῤῥησσον τε καὶ ἔῤῥηξαν οἱ βρόντοι βρέχοντος τοῦ Θεοῦ ἢ γαλήνη ἐγένετο ἐν τῷ οὐρανῷ τε καὶ ἐψάκαξε λεπτῶς;

ἐν τῷ νείφειν τὸν Θεόν, οὐ χιονίζονται αἱ στέγαι ἢ αἱ βάτοι;

Χαίρετε. Πρωῒ οὐκ ἧσαν νεφέλαι ἐν τῷ οὐρανῷ. Νῦν δὲ ὀμιχλὴ κατ᾽ ὀλίγον κατέρχεται.

Τῆς νυκτὸς ἐβρόντησεν καὶ ἠστράπησεν, ἀλλὰ οὐδὲν ἔβρεξεν.

φαινομένου δὲ τὴν σήμερον ἡμέραν τοῦ ἡλίου καὶ θερμαίνοντος τοῦ ἀέρος, χιτωνίσκους ένδεδυμέναι γυναίκες περιπατοῦσιν ἐν τῇ ἀγορᾷ. τὸ πρῶτον ἐφανερώθη ἐπ᾽ ἔτος τὰ γόνατα.

Μᾶρκος τοῖς φίλοις τοῖς ἑλληνίζουσι χαίρειν ἐν Κυρίῳ πλεῖστα.

τὴν σελήνην λέγουσι κυάνην νῦν εἶναι. ταύτην δ’ οὐκ ἐδυνάμην ἰδεῖν διὰ τὰς νεφέλας.



αἱ στέγαι οὐκ ἐκαλύφθησαν ἐν νιφάσιν οὐδὲ αἰ βάτοι. αἱ γὰρ νιφάδες πίπτουσαι ἐτήκοντο.

ταύτης τῆς γραφῆς ἡ γραφή σου μιμνῄσκει με:

http://www.classicshorts.com/stories/dresses.html

ἡ δ’ ζωὴ ἡ ἐν τούτῳ τῷ κόσμῳ ὀμιχλή ἐστιν. πρὸς δὲ ὀλίγον φαινομένη, ἀπέρχεται.

ἔρρωσθε.

Χριστὸς ἀνέστη.

Πρωῒ ὁ οὐρανὸς κεκαλυμμένος ἦν. Νῦν δε ἐπανεληλυθὼς ἀπὸ περιπάτου ὅρω τὸν ἥλιον.

Ἔρρωσθε.

ἐγήγερται δή. ( __ :frowning: → | :smiley: )

συγγράφημα περὶ τοῦ ἀκράτου καὶ τοῦ εὐκράτου.

ἑσπέρας δὲ ἤδη γενομένης συνήγαγον οἱ φίλοι εἰς συμπόσιον, ἦν γὰρ εὔκρατος ἐχθὲς ὁ ἀήρ. πινόντες τὸν οἶνον ἄκρατον ἐμέθυσαν τάχιον οἱ πάντες αὐτῶν.

Τί διελογίζοντο οὗτοι ἐν τῷ συμποσίῳ αὐτῶν;

εὔκρατος ὁ ἀήρ. καλῶς γὰρ τοῦτον κεκέρακεν ὁ Θεός.

εὔκρατος, ον --(κεράννυμι) καλῶς συγκεκερασμένος. (Λ.Σ.Κ.)
ἄκρατος, ον – (κεράννυμι) ἐπὶ ὑγρῶν, ἀμιγής, καθαρός (Λ.Σ.Κ.)

οὗτοι λέγουσι τῷ ποιοῦντι τὴν φωτογραφίαν «σὺ πολὺν οἶνον ἄκρατον πέπωκας.»

Ἄκρατοι νεφέλαι διὰ πάσης τῆς ἡμέρας πάρεισιν.

Γελόν τι… ὁ φωτογράφος γένει βραζιλιάνος ἀπὸ τῆς Ἀ-μεθύστης τῆς Ἡλίου ἐστίν.