πάντα εὐδιάζεται καὶ ἐνθάδε. ὁ ἐρυθρὸς ἥλιος φωτίζει τὰς νεφέλας.
πάντα εὐδιάζει Θεός.
οἱ τὰς μετεώρα ἐξετάζοντες προαγορεύουσι τὸ τῆς γῆς βρεχόμενον.
οὐκέτι βρέχει ἀλλὰ ἀπό ὀροφῆς ἔτι στάζει ὕδωρ.
ἡ ἡμέρα ἦν συννεφής καὶ σπανίως ἔβρεχε τὴν γῆν.
ψῦχος μὲν ἔστι, χιὼν δ’ οὔ.
κάλλιόν ἐστι τὸ ἀπ’ ὀροφῆς ἢ τὸ διὰ ὀροφῆς. 
ὁρῶ ὕδρα ἐπὶ τοῖς τοῦ δενδροῦ κλάδοις ὥσπερ μαργαρῖται.
τὴν γῆν μου χιονίσει Θεός.
παράλογος μὲν ἦν θερμή, οὐκ δὲ ἦν παρὰλογος ἔφυδρος ἡ ἡμέρα.
σφόδρα χιονίζεται ἡ χώρα. τὸν δὲ παῖδα εἰς τὴν σχολὴν οὐκ ἔδει ἔρχεσθαι. ἄποροι γὰρ αἱ ὁδοί.
τήμερον ἔβρεχε τὴν θυρίδα ἀλλὰ οὐ σφόδρα.
πάντα Θεὸς ψυχραίνει.
Ὁ μὲν ἥλιος λάμπει ὑπὲρ τῆς Φραγγισκουπόλεως, οὐδὲ ὁρῶ νεφέλας ἐν τῷ οὐρανῷ.
οἱ τὰ μετεώρα ἐξετάζοντες εἴρει περὶ τὴν παράλογην θερμασίαν.
εἰ οἱ ἄνθα οἴοντο ἔαρ εἶναι τοῦ ἀέρος θερμοῦ ὄντος ἁμαρτάνουσιν. 
ὁ ἀήρ στυγνάζει καὶ ὁ ἄνεμος ἡσυχάζει.
τὸ τῆς θερμασίας βάθος 40 ἐστι.
ἀνέφελος οὖν ἐστι.
ἀνέφελος, ον – ὁ ἄνευ νεφελῶν. (Λ.Σ.Κ.)
ἔπει ἠγέρθην ὁ ἥλιος ἔφαινε ἀλλὰ εἰ μὴ τότε ὁ ἀὴρ ἦν νεφελώδης.
ἄνω βλέπω καὶ κάτω τὸ λευκόν. χιὼν γὰρ λευκὴ ἐπὶ γῆς κεῖται. τὸ δὲ τοῦ οὐρανοῦ χρῶμα λευκόν ἐστι, ὡς χιών.
τήμερον ἔβρεχε. ἡ βροχὴ ἠσθένει καὶ ἐπαύετο ἀλλὰ ἔπειτα πάλιν ἔβρεχε.
ἄων->ἠώς?