Denique, si ex uno puncto infinitae cuiusdam quantitatis concipiatur, duas lineas, ut AB, AC, certa ac determinata in initio distantia in infinitum protendi; certum est, distantiam inter B et C continuo augeri, et tandem ex determinata indeterminabilem fore.
I am confused as to what “a point of a certain infinite quanity” means. I take Spinoza to be referring here to a scenario in which at first the distance between lines AB and AC is zero but then gradually extends to infinity, so how does the “infinite quantity” of the point affect this?