Simple, GNT type sentences composed in Koine

Inspired by Isaac, here’s an original composition.

καὶ ἐξῆλθεν Ἰησοῦς ἐκεῖθεν σὺν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ. καὶ λέγει αὐτῷ Σίμων «Κύριε, ποῖ ὑπάγομεν?» καὶ λέγει Ἰησοῦς «εἰς ζωὴν ὑπάγομεν.» καὶ λέγει αὐτῷ Σίμων «ποῦ δ’ ἡ ζωή?» καὶ εἶπε Ἰησοῦς «ἰδὼν τὴν ζωὴν σύ με ἐρωτᾷς ποῦ ἐστιν ἡ ζωή?» καὶ εἶπε Σίμων «τίς ἐστιν ἡ ὁδὸς ἡ ἄγουσα εἰς τὴν ζωήν?» Ἰησοῦς εἶπε «ἡ ὁδός σοι λαλεῖ.» καὶ ἀποκριθεὶς Σίμων λέγει αὐτῷ «Κύριε, ἐν ἀπορίᾳ εἰμί. τοὺς γὰρ λόγους σοῦ οὐ συνῆκα. λέγε μοι οὖν τὴν ἀλήθειαν. ταύτην γὰρ ζητῶ.» λέγει Ἰησοῦς «ὦ φίλε Σίμων. ἀμὴν ἀμὴν λέγω ἐγώ σοι, ἐὰν ζητῇς σὺ τὴν ἀλήθειαν, αὐτὸν εὐρήσῃ.» ὁ δὲ Σίμων ἐθαύμαζε.

αὑτὴ δέ ἡ σύνθεσις τῶν γνωστικῶν γραφῶν με ἀναμιμνήσκει…

Here’s my English translation of your work:

And Jesus went out from there with his disciples. And Simon said unto him, “Lord, where are we going?” And Jesus said, “Into life we’re going.”And Simon said unto him, “where is life?” And Jesus said, “Having seen the life, you yet ask me where it is?” And Simon said, “what is the way leading to life?” Jesus said, “the Way is speaking to you.” And answering, Simon said to him, “Lord I am perplexed. I don’t comprehend your words.Therefore you tell me the truth. For this is what I seek.” Jesus said, “my dear Simon! Truly, truly I say unto you, if you seek the truth, you will find him.” And Simon was amazed.

ἀληθὴ λέγεις, ὦ τᾶν. ἀλλ’ ὀλίγον ὁμοίως τοῖς γνωστικοῖς Ἰησοῦς αὐτὸς ἐνίοτε εἶπε.

εὖγε κράτιστε Ἰσαακ! καλὴ γὰρ ἡ μετάφρασίς σου, ὦ ἄριστε. τοὺς δὲ λόγους μου τελείως συνῆκας σύγε. χαίροις δή, φίλτατε!

Continue with your compositions Marcos . You are able to write Koine and Attic smoothly at different levels of difficulty. Though I personally enjoy your “lower” register compositions, as when you emulate the apostle John’s writing style.

μᾶλλον δὲ, φίλτατέ μου, οἱ γνωστικοὶ παρεισδύσαντες τὸν Ἰησοῦν μιμῆσθαι πειρῶνται. δοκεῖ μοι τοιούτοις ἐν τῷ μετὰ τὸν Χρίστον ἑαυτοὺς σχηματίζειν κακῶς γενέσθαι.

I insert into Galatians 1:18-22 additional details about Paul’s first meetings with Peter and James:

18 ῎Επειτα μετὰ ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ὁ δὲ Πέτρος εἶπε μοι οὐδὲν περὶ τοῦ τῆς χάριτος εὐαγγελίου. μόνον γὰρ οἶδε Ἰησοῦν τὸν κατὰ σάρκα. τὸ δὲ μυστήριον ὅτι τῇ χάριτί ἐσμεν σεσῳσμένοι διὰ πίστεως οὐκ ἔμαθε οὗτος. καὶ μόνους τοὺς Ἰουδαίους Πέτρος τότε ἐδίδασκεν. μαθὼν δ’ οὐδέν ἐκ Πέτρου, ἐξῆλθον. 19 ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου. ἐμοὶ δ’ Ἰάκωβος εἶπε «εἶδον τὸν Κύριον. ὤφθη γάρ μοι μετὰ θάνατον.» ἀλλὰ μυστήριον ἐκ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ οὐκ ἔλαβεν. ἐπιστολὴν δέ τινα ἔγραφε Ἰάκωβος. αὐτοῦ δὲ δεικνύοντος, ἀνέγνων. καὶ αὕτη ἡ ἐπιστολὴ ἐπιστολὴ ἀχύρου ἦν. ἐν γὰρ αὐτῇ τὸ εὐαγγέλιον οὐκ ἦν. μαθὼν οὖν οὐδὲν ἐξ Ἰακώβου, ἀπῆλθον. 20 ἃ δὲ γράφω ὑμῖν, ἰδοὺ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὅτι οὐ ψεύδομαι. 21 ἔπειτα ἦλθον εἰς τὰ κλίματα τῆς Συρίας καὶ τῆς Κιλικίας.

εὐχαριστῶ σοι ἐμὲ παραμυθουμένῳ.





ὡς μάλιστα, ὦ ἄριστε. τὴν γὰρ ἀληθῆ γνῶσιν Ἰησοῦς ἐδίδαξεν. οἱ δὲ τὴν ψευδῆ.

Any thoughts about the stylistic features and writing conventions for descriptions of common features
and multi-way comparisons in Greek? I guess it is better to copy familiar the discourse patterns we know (appropriate in English and our other languages), rather than not writing at all. A shaky first step at least.

βροχὴν τὸ μὲν διάγραμμα δείκνυσι. τὸ δ’ εὐδίαν. τὸ δὲ τοὺς ἀνέμους πνέοντας. τὸ δ’ ἔσχατον (ὔστατον?) διάγραμμα νιφάδας δείκνυσι.

τί δέ, ὦ φίλε ἑκηβόλε καὶ φίλτατε Ἰσαακ, βλέπετε ἐν τοῖς διαγράμμασι?

γέγραπται μὲν, ὦ Μάρκε, τέσσαρα δένδρα καὶ ἓν ἑκατὸν δένδρον τὸ αὐτό ἐστιν. Καὶ ἰδοὺ, εἰστήκει τὸ δένδρον πλάγιον καὶ πολυκλαδές. μικρὸν δὲ ἐγκλίνει εἰς εὐώνυμον ὁ κόρμος τρεῖς ἔχων κλάδους ἐκ δεξιῶν καὶ δύο ἐξ εὐωνύμων.

ἀπὸ πόθεν μὲν ὁ τῆς μελίσσης δρόμος;
ἀπὸ τοῦ σίμβλου.

καὶ ποῖ ὁ δρόμος;
ἐπὶ τὰ ἄνθη.

τί ποιεῖ ἐπὶ τοῦ ἄνθους ἡ μέλισσα;
συλλέγει τῇ προνομαίᾳ τὸ γλίσχρον νέκταρ.

τί τὸ τῶν μελισσῶν ἦχος;
βόμβος ἔστιν. βομβοῦσιν γὰρ συνεχὲς αἰ μέλισσαι.

τί τὸ χρῶμα τῆς μελίσσης;
τὰ μὲν πτὲρα αὐτῆς λευκά, τὸ δὲ κέντρον μέλαν, τὸ δὲ σῶμα ξάνον (ἢ πυρρὸν) καὶ μέλαν, ἡ δὲ κεφαλὴ μέλαινα.

A model composition, simple but elegant:

ἦρος ἦν ἀρχὴ καὶ πάντα ἤκμαζεν ἄνθη, τὰ ἐν δρυμοῖς, τὰ ἐν λειμῶσι καὶ ὅσα ὄρεια· βόμβος ἦν ἤδη μελιττῶν, ἦχος ὀρνίθων μουσικῶν, σκιρτήματα ποιμνίων ἀρτιγεννήτων· ἄρνες ἐσκίρτων ἐν τοῖς ὄρεσιν, ἐβόμβουν ἐν τοῖς λειμῶσι μέλιτται, ἐν ταῖς λόχμαις κατῇδον ὄρνιθες.

τὸν ἑκηβόλον χαίρειν Μᾶρκος κελεύει.

τοῦτο βλέπω κἀγώ. μόνον δ’ ἓν ἐρώτημα ἔχω. διὰ τί ἐγκλίνει τὸ δένδρον? ἐμέ σε ἐρωτῶντα ἀποκρίθητι, παρακαλῶ.

πῶς γὰρ οὔ? τὸ δὲ τῆς ἁμαρτίας κέντρον μέλαν ἐστίν. θάνατος γάρ ἐστιν.





ὁ τοῦ ἀνδρὸς πατὴρ ὁ παῖς ἐστιν.

τῷ ἀνδρὶ ὁ παῖς πατήρ.

ἐκ παιδὸς ὁ ἀνήρ γίγνεται.

τὸ τέκνον τίκτει τὸν γέροντα.

τὸ βρέφος τὸ βρέφος ἀνδροῖ. (ἀνδρόω – μεταβάλλω εἰς ἄνδρα (Λ.Σ.Κ.)

ὑπὸ τοῦ παιδίου ὁ ἄνθρωπος ἐγεννήθη.

ἄνδρα με ἐποίησεν ὁ υἱός μου.

γέγονα ἀνήρ, λαβὼν τὰ τοῦ νηπίου.

κ.τ.λ…

σύγε νῦν, φίλε ἑκηβόλε, Ἑλληνιστί γράψον τὸ στίχος (ἢ τὴν τοῦ στίχου ἐπίνοιαν)

A wonderful composition Michael. I have been trying for over two years already to maintain the general-specific phrase order in my compositions, with only measured success. You’ve accomplished it well by collocating ἀρτιγέννητος with ποίμνιον, and ordering ποίμνιον before ἀρήν here. I have trouble even renembering to think about it during production.

Yes. I agree. To be the rightful heirs of our classical heritage, when we compose, we must embrace creativity, while shunning innovation.


Taking advantage of the difference in time-zones, let me usurp Markos’ periphrastic role this once.

ἦρος ἦν ἀρχὴ

ἄρχεται τὸ ἔαρ¹. ἐπιγίγνεται τὸ ἔαρ. παρέρχεται ὁ χειμών.

πάντα ἤκμαζεν ἄνθη

ἅμα τῷ ἔαρι ἐξανθεῖ ἡ γῆ τε καὶ τὰ δένδρα.
μετ’ ὀλίγον ἀκμάζοντα ὄζει τὰ ἄνθη.
ἀκμαζόντων πάντων τῶν ἄνθων ἡ γῆ ἡ κεκοσμένη εὐωδεῖ.

τὰ ἐν λειμῶσι

τινά τὰ ἐν λειμῶσι ἄνθη;
λέγεται ὅτι



βόμβος ἦν ἤδη μελιττῶν

Right click and open a new window to hear the sound².

ἦχος ὀρνίθων μουσικῶν

Right click and open a new window to hear the sound³.

σκιρτήματα ποιμνίων ἀρτιγεννήτων

Right-click for an animated image of lambs leaping. (Almost 1MB)⁴.

ἀρτιγέννητα




ἄρνες ἐσκίρτων ἐν τοῖς ὄρεσιν

καὶ νῦν, ὦ φίλε, οἶμαι καὶ τὸν Πᾶνα μετ’ αὐτῶν ἀνασκιρτᾷν.


¹from τὸδ ϝέσαρ.
²Public Domain. NPS. Bees in Yosimite Park. Downloaded from http://soundbible.com/971-Bee.html
³Public Domain. NPS. Hermit Thrush, Virginia. Downloaded from http://soundbible.com/923-Hermit-Thrush.html
http://moziru.com/explore/Lamb%20clipart%20animated%20gif/#go_post_3277_lamb-clipart-animated-gif-1.gif
⁵https://www.pinterest.com/somosdlana/baby-sheep-dlana/

περὶ δὲ τούτου τοῦ δένδρου οὐκ οἶδα, ἀλλὰ γιγνώσκω ὅτι τόδε τὸ δένδρον τὸ ἐν τῷ φωτογραφήματι βεβαρημένον ἀπὸ τῆς χιόνος καὶ ῥίζαν οὐκ ἔχον ἔπεσεν χαμαὶ ἐπὶ τῆς τρίβου.

I insert between Mark 9:4 and 9:5 some details about what was discussed at the Transfiguration.

4 καὶ ὤφθη αὐτοῖς Ἠλίας σὺν Μωϋσῇ, καὶ ἦσαν συλλαλοῦντες τῷ Ἰησοῦ. ὁ δ’ Ἠλίας εἶπε «Κύριε, περὶ σοῦ ἡμεῖς ἐμαρτύρησαν πάντες οἱ προφήται. ἐπεθυμήσαμεν γὰρ παρακύψαι σε. καί σε εἴδομεν καὶ τὴν δόξαν σου.» καὶ ἀποκριθεὶς Ἰησοῦς λέγει αὐτῷ «μακάριος εἶ συ, ἰδών με καὶ τὴν δόξαν μου. καὶ πάλιν μετὰ ταῦτα ὄψῃ με. ἐπὶ γὰρ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν σὺ ἔσῃ εἷς τῶν δύο μαρτύρων μου.» καὶ Ἠλίας θαυμάζων ἐσίγησε. ὁ δὲ Μωϋσῆς λέγει «ἐγὼ μὲν τὸν νόμον ἔδωκα. σὺ δέ, ὦ διδάσκαλε, χάριν καὶ ἀλήθειαν δίδως τοῖς ἐν σοι πιστεύουσιν.» ὁ δ’ Ἰησοῦς τῷ Μωϋσῇ λέγει «καλῶς λέγεις. τὸ γὰρ τοῦ νόμου τέλος εἰμί. καὶ σύγε ὁ ἄλλος μαρτύς μου ὑπάρξεις ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν» καὶ ἀπορῶν, ἐφιμώθη Μωϋσῆς. ὁ δὲ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ «Κύριε, ἆρα οὗτοι οἱ ἄνθρωποι σκηνώσουσι μεθ’ ἡμῶν? θέλω γὰρ αὐτοὺς ὧδε μένειν.» καὶ ἀποκριθεὶς Ἰησοῦς λέγει τῷ Πέτρῳ «οὗτοι οὐ σκηνώσουσιν οὐδὲ μεθ’ ἡμῶν μενοῦσιν. δεῖ γὰρ τούτους ἀποθανεῖν διά με. καὶ σύ, Πέτρε, τὸ σκήνωμά σου ἀποθήσεις ὑπέρ μου.» καὶ ταῦτα ἀκούσας Πέτρος λίαν ἐφοβεῖτο. 5 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος λέγει τῷ ᾿Ιησοῦ· ῥαββί, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· καὶ ποιήσωμεν σκηνὰς τρεῖς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ ᾿Ηλίᾳ μίαν.

κρεῖσσον ἐπὶ τῆς τρίβου ἢ ἐπὶ τῆς οἰκίας.

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A2008.01.0642%3Abook%3D1%3Achapter%3D9

φιλῶ τὴν παράφρασίν σου.

ἡ ἐαρινὴ ὥρα ἤγγικεν ὥστε τὰ ἄνθη ἐφάνη.

καλῶς τὰ τοῦ Direct Method πεποίηκας. εὐχαριστῶ οὖν σοι.

I wouldn’t have called it a model composition if it were my own! I posted it in hopes of encouraging the cultivation of a sense of style and the appreciation of pleasurable Greek. It’s actually not all that hard to write in the “sweet” style that Longus affects. The passage I posted, the opening of a rather extreme set piece, is quite ruined by dismembering it and attaching visual images to its detached components. It has to be read as a whole, and its appeal lies largely in the patterning of its words and phrases.

γενέτορα γέννημα γεννᾷ.

ὁ τεκνοποιούμενος αὐτὸς τεκνοποιήσει τὸν αὐτὸν τεκνοποιήσαντα.

ὁ Angoorie αἰγιαλὸς εὑρίσκεται ἐγγὺς τῆς παιδικῆς οἰκίας μου.

τί βλέπετε, ὦ φίλοι, ἐν τῷ φωτογραφήματι;

ἀποκεκοφθέντων τῶν πρὸς τὰς οἰκίας κλάδων, ἀνετράπετο εἰς τὰς πρασιὰς τὸ δένδρον.