Putabam nos uti potere communes plus sententias, itaque has tempestati feci:
“Quid facit tempestas hodie?”
Bella facit tempestas.
Turpis facit.
Nubila facit.
Clara facit.
Facit calida.
Facit frigida.
In Anglia semper frigida facit.
Nimis calida humidaque facit!
Mihi facit nimis frigida amara.
Facit vere in Roma semper frigida svavisque.
Ningit hieme in Mediolano.
In Anglia semper pluit.
Est sol.
Est procella.
Trahit ventus.
Serena est.
Nebulosa est.
In Anglia semper nebulosa est.
(Hae sententiae e lingua italica rare vulgaque formantur. Admonitiones consiliaque naturaliter semper sunt gratissima.)