Context: Cicero’s Academic mouthpiece Cotta, after a dismissive summary of Epicurus’s account of what the gods are like, renders his judgment.
quae natura primum nulla esse potest. . .
I think this means, in context, something like this: “no such being [as a god, as described by Epicurus,] can possibly exist.”
But if the teacher said, “Mr. Lawson, stand and parse this clause,” I would not know how to parse the words quae, natura, and nulla. I think I’ve forgotten something about pronouns, but I don’t know how to look it up.
Here is a fuller context, in Latin:
Verius est igitur nimirum illud quod familiaris omnium nostrum Posidonius disseruit in libro quinto de natura deorum, nullos esse deos Epicuro videri, quaeque is de deis inmortalibus dixerit invidiae detestandae gratia dixisse; neque enim tam desipiens fuisset ut homunculi similem deum fingeret, liniamentis dumtaxat extremis non habitu solido, membris hominis praeditum omnibus usu membrorum ne minimo quidem, exilem quendam atque perlucidum, nihil cuiquam tribuentem nihil gratificantem, omnino nihil curantem nihil agentem. quae natura primum nulla esse potest, idque videns Epicurus re tollit oratione relinquit deos;