The above reminded me of Burton’s critique of Oxford (but really, universities generally).
…Quid enim fieri posse speramus, quum tot indies sine delectu pauperes alumni, terrae filii, et cujuscunque ordinis homunciones ad gradus certatim admittantur? qui si definitionem, distinctionemque unam aut alteram memoriter edidicerint, et pro more tot annos in dialectica posuerint, non refert quo profectu, quales demum sint, idiotae, nugatores, otiatores, aleatores, compotores, indigni, libidinis voluptatumque administri, “Sponsi Penelopes, nebulones, Alcinoique,” modo tot annos in academia insumpserint, et se pro togatis venditarint; lucri causa, et amicorum intercessu praesentantur; addo etiam et magnificis nonnunquam elogiis morum et scientiae; et jam valedicturi testimonialibus hisce litteris, amplissime conscriptis in eorum gratiam honorantur, abiis, qui fidei suae et existimationis jacturam proculdubio faciunt. “Doctores enim et professores” (quod ait ille) “id unum curant, ut ex professionibus frequentibus, et tumultuariis potius quam legitimis, commoda sua promoverant, et ex dispendio publico suum faciant incrementum.” Id solum in votis habent annui plerumque magistratus, ut ab incipientium numero pecunias emungant, nec multum interest qui sint, literatores an literati, modo pingues, nitidi, ad aspectum speciosi, et quod verbo dicam, pecuniosi sint. Philosophastri licentiantur in artibus, artem qui non habent, “Eosque sapientes esse jubent, qui nulla praediti sunt sapientia, et nihil ad gradum praeterquam velle adferunt.” Theologastri (solvant modo) satis superque docti, per omnes honorum gradus evehuntur et ascendunt. Atque hinc fit quod tam viles scurrae, tot passim idiotae, literarum crepusculo positi, larvae pastorum, circumforanei, vagi, barbi, fungi, crassi, asini, merum pecus in sacrosanctos theologiae aditus, illotis pedibus irrumpant, praeter inverecundam frontem adferentes nihil, vulgares quasdam quisquilias, et scholarium quaedam nugamenta, indigna quae vel recipiantur in triviis. Hoc illud indignum genus hominum et famelicum, indigum, vagum, ventris mancipium, ad stivam potius relegandum, ad haras aptius quam ad aras, quod divinas hasce literas turpiter prostituit…