Nunc et in hoc foro factus sum gubernator clarus, videatur ab omnibus atque infantibus eis. Nec iniustus nec malus ero, nisi suovetaurilibus egebo! Gratias agam, dummodo vos boni cives mihi prodatis septem sus, novem oves, unum taurum, et mille felium. Mihi de spe, omnia pronuntiata sunt. Tyrannus ieiunus sum, ubi sunt animalia mihi pollicita? 
Valde rideo!
At quare semper idem homines gubernatores facti sunt?
Valde ploro et lacrimor lacrumis meis (ut Plautus qui ālacrumisā dicit et non ālacrimisā)!
Iustum et aequum non est, ut semper dicit pullus Calimero.
Sed tecum gaudeo et tibi re vera gratulor.
Benignus Benissimus sit!
Nemo existimo ab auxilio prodesse tuo. Acerbus effecit ut fiam, hunc malum gubarnatorem creatum esse. Quare non is qui ducat Episcopus?
Malam in rem dicerem, tamen spero causa tui plura latine verba hic fore quod non est hoc forum adhuc confertum.
Cur tu me odisti? Tibi igitur debenda sunt plus animalium quam aliis.
quis multa gracilis te alces in rosa
perfusus sanctis montis liquidis,
urget odoribus benissimum?
non difficile est te odisse certiorem te confidenter facio.
Tibi, Caesari, aggeniculor!
ut irrumerisā¦?
Quomodo licet sic loqui gubernatori at omnes alii gubernatores me prohibent quominus āsuge Episcopumā et cetera scribam. Quomodo leges inter gubernatores et parvos nos episcopos tantum differunt? Iustum non est ut imperatores supplicium de minus gravibus maximisque sumant cum gubernatores quodcumque sibi placeat agunt. Idem nobis atque gubernatoribus supplicia sunt sumenda.
ut te maximum dicam.
Nonne legisti verba illa superiora?
Tua verba indigna legi et nefas est modum quo me oppugnavisti quod moderatio mea non iam tibi affectavit.
Verone? Quid tamen fieret si āsuge Erebi harundinemā scriberem?
Nocear amicus
Tibi nocebitur si non cessabis iniustum magnanimorum esse episcoporum multitudini.