Salvete!
Hic est primus sermo latinus meus. Linguae latinae novus sum. Doceo me Latina uno mensibus sed bene scribere non possum. Si bene Latina scribere potes da me auxilium et demonstra errori mei.
Gratias.
Hic est primus sermo latinus meus. Linguae latinae novus sum. Doceo me Latina uno mensibus sed bene scribere non possum. Si bene Latina scribere potes da me auxilium et demonstra errori mei.
salve!
gaudeo quod, hic in agore quam alibi malens, nobis sermonem tuum habuisti. quod scripsisti, ex summis dicere possum te bene egisse, sed iii errores tantum tibi demonstrare volo. “docere” verbum duos accusativos deposcit, igitur non dicimus “doceo me latina” sed “doceo me latinam”; quod de quot tempore vel quanto longo aliquid fit, aut dicimus “jam unum mensem” aut “secundum mensem”; tertium, demonstramus errores 
[aliud, etsi id quod tibi monstraturus sum error non est vocandum, tamen dicere oportet romanos adverbiis ex adjectivis effectis pro nominum ablativiis cum verbis scribendi aut loquendi uti. igitur scribi oportet “latine scribere” ]
perge quo coepisti!
vale!
Computatrali salutem Franmorarius dicit plurimam.
Utile est te linguam latinam incipisse scribere.
Tu haec scripsisti:
"
Hic est primus sermo latinus meus. Linguae latinae novus sum. Doceo me Latina uno mensibus sed bene scribere non possum. Si bene Latina scribere potes da me auxilium et demonstra errori mei.
Credo tibi prodest a me tuas litteras denuo conscribi hoc modo:
“Hic est primus sermo Latinus meus. Linguae latinae novus sum. Uno ex mense Latinum mea opera disco, sed adhuc bene scribere non possum. Si quis vestrum bene latine scribere potest, mihi praebeat (det) auxilium et meos demonstret errores.”
Exemplum sape plus valet quam explicationes longae.
Gratulor tibi, quod incipisti!
Vale atque vale.
Computatrali salutem dico!
Gaudeo te Latinam discere autodidactus! Ego quoque ante tres annos Latinam didici et adhuc valde contenta sum hoc cum consilio!
Narra de te! Cur discis linguam Latinam?
Vale!