Ἡνιόχου

Αὕτη μὲν ἡ εἰκὼν δείκνυσι τὸν τοῦ Ἡνιόχου ἀστερισμόν, τὸν ἔχοντα τήν τε Αἶγα καὶ τοὺς Ἐρίφους.
Ὅδε δ' ὁ μῦθος οὐ προσήκει τοῖς παιδίοις. Φασὶν γὰρ ὅτι ὁ Ἥφαιστος ἐπεθύμει μὲν τῇ Ἀθηνᾷ συμμίγνυμαι, ἡ δὲ παρθένος ἔφευγεν αὐτόν . Τέλος δ'εὑρὼν τὴν Ἀθηνᾶν καὶ ὑπὸ αὐτῆς πληγείς, ὁ Ἥφαιστος ἀφῆκε τὸ σπέρμα ἐπὶ τὴν γῆν. Ἐκ δὲ τούτου ἐγεννήθη ὁ Ἐριχθόνιος. Ἔπειτα, ἄνηρ γεγονὼς, πρῶτος ἤλασεν ἅρμα διὰ ἵππων λευκῶν, ὅμοιον τῷ τοῦ Ἡλίου ὄν . Καὶ δὴ καὶ ἕστησε τὰ Παναθήναια ἱερά. Διὸ ὁ Ζεὺς ἔθηκεν αὐτὸν ὡς ἡνίοχον ἐν τῷ οὐρανῷ.
Ἐν δὲ τῷ αὐτῷ ἀστερισμῷ ὁρῶμεν τὴν Αἶγά τε καὶ τοὺ Ἐρίφους. Φασὶν δὲ ὅτι ἡ τοῦ Διὸς μήτηρ ἡ Ῥέα ἔδωκε τὸ τεκνίον τῇ Θέμιδι. Ἡ δὲ Θεμὶς ἔδωκεν αὐτὸ τῇ Ἀμαλθείᾳ, ἥ εἶχε Αἶγά τινα τοῦ Ἡλίου θυγατέρα οὖσαν. Ἐτρέφθη οὖν ὁ Ζεὺς ὑπὸ τῆς Αἰγὸς τῷ γάλακτι αὐτῆς.
Ἐπειδὴ ὁ Ζεὺς τηλίκος ἐγένετο ὥστε μάχεσθαι τοῖς τιτᾶσι, ἀποκτείνας τὴν Αἶγα ἔλαβεν ὡς ὅπλα τὴν δορὰν ἐξ αὐτῆς. Ἐποίησε γὰρ τὴν αἰγίδα τὴν τὸ τῆς Γοργόνος πρόσωπον ἔχουσαν, ἣν ὕστερον τῇ Ἀθηνᾷ τῇ φιλουμένῃ θυγατρὶ ἔδωκεν. Ὁ δὲ Ζεὺς κρύψας νέᾳ δορᾷ πάλιν ἔπλασε τὴν Αἶγα, ἵνα θείη αὐτὴν ἐν τῷ οὐρανῷ.
Ἀνάγνωσις τῶν ὑπὸ τοῦ Ψευδο-Ἐρατοσθένου γεγραμμένων
Ἡ βίβλος