Erasmus` Colloquium Mandandi et Pollicendi

[msfonsecajr]

Dear fellows,

Iacobus asks a favour to Sapidus, who answers:

Faciam, ut in me quidvis desideres citius, quam fidem ac diligentiam.

Sapidus does the favour and Iacobus thus thanks him:

Quod hac in causa praestiteris amicum minime aulicum, et habetur a me gratia, et semper habebitur.

Any translation would be helpful.

Thanks.

[Shenoute]

Hi,

Faciam, ut in me quidvis desideres citius, quam fidem ac diligentiam.

Litt. "I will do [what you ask], so that you might desire anything of me rather than trust and diligence."

Quod hac in causa praestiteris amicum minime aulicum, et habetur a me gratia, et semper habebitur.

"Because in this occasion you showed yourself to be not at all an aulic friend, I am and will always be grateful".

There's something in Barlandus' Dialogi about the fact that aulici (= people of the court, the nobility) are unreliable persons, especially when it comes to paying their children's teachers.

[Shenoute]

Here is the bit I was thinking of. A good illustration of how merchants came to compete with the nobility in the acquisition of cultural capital, would have said Bourdieu.

PE. Aulicorum filios spe quadam instituere quid est ?
BE. Est venari in mari et piscari in nemoribus. Promittunt enim aureos montes aulici sed promittunt tantum.
PE. Non magni faciunt liberorum institutores.
BE. Imo his praeferunt etiam quos habent a matulis, si quando aliquid sit conferendum.
PE. Post annorum viginti servitutem, et operam liberis suis navatam, vix solent triobulare sacerdotium dare pro stipendiis.
BE. Nonne igitur bene tibi dixisse videtur Psalmographus 'Nolite considere in principibus, in quibus non est salus' ?
PE. Nimis vere. Nos quoque non semel a purpuratis istis delusi sumus, qui si quid promiserint, moneri se non patiuntur, et tamen ubi oblata occasio est, non meminerunt.
BE. Proinde si sapis, recipito negotiatorum filios, hac via multo citius ditesces. Est hoc genus hominum non verbis, ut aulici, sed re ipsa liberale, et favet studiis. Novi Brugis, novi in aliis emporiis mercatores, patronos doctorum hominum maximos. In aula, praesertim nostrate, ne unum quidem.
(...)