An historical ditty

[jeidsath]

Παρυσάτιδος Κῦρος τε Δαρείου τὸ παῖς
πάτρα παρεῖναι κἀνέβη μετ’ ὁπλιτῶν
καὶ Τισσαφέρνους ὡς φίλον μέγαν λαβών
ἐπεὶ τελεύτησ’ ἄρχος ὁ βασίλευς πατήρ
συλλαμβάνει δὲ Κῦρον ἁδελφος μῶρος
φιλοῦσα δ’ αὐτον ἡ Παρύσατις ἡ ματήρ
πέμπει πάλιν τὸν Κῦρον οἶκον σατράπην

https://www.youtube.com/watch?v=E_VRN_llXlU

[Markos]

χαῖρε, φίλε Ιωηλ. τὸν λόγον φιλῶ. πάντα γὰρ κατέλαβον. ὀλίγα μὲν ἁμαρτήματα μικρὰ ὁρῶ, ἀλλὰ τούτων οὐ μέλει μοι.

συλλαμβάνει δὲ Κῦρον ἁδελφος μῶρος.

ἆρα δὲ μῶρος ἦν ὁ Ἀρταξέρξης? Μᾶρκος λέγει οὐ. νομίζω γὰρ παλαὶ τὸν ἀδελφὸν ἐμίσει Κῦρος. νομίζω δ' ὅτι τὴν ἀλήθειαν Τισσαφέρνης εἶπε, λέγων ὅτι πρὸς Βασιλέα ἐπίβουλος Κῦρος εἴη.

τί λέγεις σύγε? τί δὲ λέγουσι οἱ ἅλλοι?

[jeidsath]

συλλαμβάνων μὲν τὸν Κῦρον σόφος ἦν ὁ Ἀρταξέρξης, ἱεὶς δὲ αὐτὸν μωρότατος. ἀληθῶς μέντοι οὐκ ἰσχυρὸς ἦν ὁ ἀνήρ, καὶ τῆς μητρὸς εὖ ἐπείσθη.

[Markos]

ἔδει Βασιλέα τε Κῦρον τε τήν μητέρα ἀποκτείνειν.

[jeidsath]

τέλος δὴ ἀπέκτεινε τὸν Κῦρος. εἰ μέντοι καὶ ἀπέκτειν’ ὁ Ἀρταξέρξης τὴν Παρυσάτιδα τὴν μητέρα αὐτοῦ, εἰκὸς δὲ ἄλλος ἐτυράννευσα ἂν αὐτόν.

[Markos]

τέλος δὴ ἀπέκτεινε τὸν Κῦρος.

πάνυ γε. ἡ δὲ μωρία τοῦ Κύριου ἀπέκτεινε τὸν Κῦρον. εἶπε γὰρ ὁ Κῦρος "τὸν ἀνδρὰ ὁρῶ." Κῦρος οὖν εἶδε τὸν ἄλλον ἀνδρά, ἀλλὰ ἑαυτὸν οὐκ ἔγνω.

[jeidsath]

I just realized the my tribrachs for Παρυσάτιδος and Παρύσατις have no break in them, nor is there a break in ὁ βασίλευς. Maybe I can be forgiven the proper names, but not for ὁ βασίλευς, of course.

[mwh]

Some of the other things you’d have to fix:
Grammar:
Κῦρος τε
τὸ παῖς
πάτρα παρεῖναι
δὲ
Meter:
μετ’ ὁπλιτῶν
μῶρος
ματήρ
And οἶκον σατράπην wd be permissible only in comedy.

[jeidsath]

Thank you! I've corrected all but one:

ἦν Κῦρος οὐ παῖς τοῦδε Δαρείου μόνος,
οἴκοι γὰρ ἄλλος. κἀνέβη μετ’ ὁπλιτῶν
καὶ Τισσαφέρνης ὡς φίλον μέγαν λαβών.
ἐπεὶ τελεύτησ’ ἄρχος ἁγαθὸς πατήρ,
συλλαμβάνει τὸν Κῦρον σύγγονος σοφός.
φιλοῦσα δ’ αὐτον μᾶλλον ἡ μητὴρ καλή
πέμπει πάλιν τὸν Κῦρον οἰκὸν ἔγκοτον.

I left μετ’ ὁπλιτῶν since Sidgwick 19 (Rule 4) says that "A naturally short vowel may remain short, or be lengthened at pleasure, when it precedes a mute and liquid (expect those enumerated in Rule 3. iii.) in the same word."

[jeidsath]

I was wondering why I couldn't read this line aloud:

ἦν Κῦρος οὐ παῖς τοῦδε Δαρείου μόνος,

After re-reading Allen's chapter on stress, I believe that the following should work better (and it does):

οὐ Κῦρος ἦν παῖς τοῦδε Δαρείου μόνος,

The stress pattern of ἦν Κῦρος οὐ παῖς would be (according to Allen) S S n n S, but οὐ Κῦρος ἦν παῖς is n S n S S.

[Markos]

οὐ Κῦρος ἦν παῖς τοῦδε Δαρείου μόνος.

τῇ δὲ Παρυσάτιδι Κῦρος μονογενὴς ἦν.

[mwh]

Unintelligible without the original, but only two metrical blunders.
ὁπλιτῶν has long iota.
Κῦρον σύγγονος gives spondaic 4th ft.

[jeidsath]

Thank you again! I blame the Perseus dictionary for ὁπλίτης -- it lists the ι as unknown. The TLG version gets it right. To fix, I can change it to μετα στρατου.

οἴκοι γὰρ ἄλλος. κἀνέβη μετὰ στρατοῦ

σύγγονος -> ἁδελφὸς

συλλαμβάνει τὸν Κῦρον ἁδελφὸς σοφός

I'll post some of the Sidgwick verse exercises once I get somewhere interesting.